Το 1750, με τη βιομηχανική επανάσταση, άρχισε μια μεγάλη περιπέτεια για τον ανθρωπο . Αυτή υπήρξε μια από τις βασικές αιτίες της αύξησης του πληθυσμού και της αλλαγής του τρόπου ζωής σε πολλές κοινωνίες. Η βιομηχανική επανάσταση ειδικά στην Αγγλία, όπως μας περιγράφει ο Dickens για την Coketown, "έφερε το χειρότερο ανθρώπινο περιβάλλον που ο κόσμος είδε ποτέ. Στην πόλη, που ήταν περιτριγυρισμένη από τις παράγκες των εργατών, έλειπε ο ήλιος, ο καθαρός αέρας, το καθαρό νερό".
Το 1800 ο πληθυσμός της γης έφθασε το 1 δισεκατομμύριο κατοίκους και το 1930 ο πληθυσμός της διπλασιάσθηκε. Στο τέλος του 1975, δηλαδή μόλις 45 χρόνια μετά, έφθασε τα 4 δισεκατομμύρια. Σήμερα ο πληθυσμός της Γης είναι: 6.720.081.880,(29Δεκεμβρίου 19:41 2008 (World Population Clock ).
Το 2030 προβλέπουν ο πληθυσμός της Γης να φτάνει τα 8 δισεκατομμύρια κατοίκους. Απ' αυτούς το 8% θα ζει στις βιομηχανικές χώρες ενώ το 82% θα ζει στις χώρες που βρίσκονται στο "δρόμο" της ανάπτυξης. Σήμερα σύμφωνα με τον ΟΗΕ 1 δισεκατομμύριο 200 εκατομμύρια άτομα ζουν σε μεγάλη φτώχεια.
Ένα δισεκατομμύριο άτομα σύμφωνα με τη FAO μαστίζονται από την πείνα και τις αρρώστιες. Οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι πάρα πολύ άσχημες, γεγονός που αποτελεί ύβρη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Η σημερινή παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα μπορούσε να θρέψει και να ικανοποιήσει όλες τις τροφικές ανάγκες των ανθρώπων. Το παγκόσμιο σύστημα εμπορίου δεν το επιτρέπει όμως, αρνούμενο τη βασική ανάγκη της διατροφής για κάθε άνθρωπο. Είναι προνομιούχος όποιος μπορεί να πληρώσει για εκλεκτά τρόφιμα, ενώ ο φτωχός είναι αναγκασμένος από το παγκόσμιο εμπόριο να τρέφεται και να επιζεί μόνο με λίγα βασικά δημητριακά.
Μεταξύ του 1950 και του 1975, η παγκόσμια παραγωγή δημητριακών είχε αυξηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η παγκόσμια συγκομιδή διπλασιάσθηκε και από 650 τρισεκατομμύρια τόνους έφθασε, το 1975 το 1,35 δισεκ. τόνους. Παράλληλα όμως ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε.
O Barry Commoner έγραφε: "Η καλλιεργήσιμη επιφάνεια της γης ελαττώνεται. Τα λιπάσματα αντικατέστησαν τη γη. Οι παλιές μέθοδοι για τον αγώνα ενάντια στα παράσιτα έχουν αντικατασταθεί από τα εντομοκτόνα." Και συνεχίζει: "Έχουμε σπάσει τον κύκλο της ζωής. Το πετρέλαιο βγαίνει από το υπέδαφος, γίνεται καύσιμο για τις μηχανές, που το μετατρέπουν σε επικίνδυνα για την ατμόσφαιρα καυσαέρια. Αντί για κύκλο έχουμε μια ίσια γραμμή, που στο τέλος της υπάρχει το smog."
Η γεωργία και η αλιεία προσπαθούν να θρέψουν 70 εκατομμύρια ανθρώπων κάθε χρόνο επιπλέον. Στις φτωχές χώρες κάθε άτομο έχει στη διάθεση του μόνο 180 κιλά δημητριακά το χρόνο ( δηλαδή μισό κιλό την ημέρα ). Στις πλούσιες όμως χώρες κάθε άτομο έχει στη διάθεση του 800-1000 κιλά δημητριακά.Η μη σωστή κατανομή των φυσικών πόρων στο μέλλον θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα σ' όλη την ανθρωπότητα. Μπροστά σ' αυτό το μεγάλο πρόβλημα της διατροφής, οι επιστήμονες και οι ειδικοί προσπαθούν να δώσουν διάφορες λύσεις με την επιστήμη και με τις καινούργιες βιοτεχνολογίες.
Παρ' όλα αυτά, μόνο αν αρχίσουμε να "μαθαίνουμε για το μέλλον" μας θα μπορέσουμε να σωθούμε από μια πυρηνική καταστροφή, θα πραγματοποιήσουμε μια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη που θα βρίσκεται σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον και θα βρούμε τη λύση στο μεγάλο πρόβλημα τις παγκόσμιας διατροφής.
Πέρασαν περίπου 60 χρόνια από τότε που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το βιβλίο
"Γεωγραφία της πείνας" του Josue de Castro (Βραζιλιάνος ιδρυτής της FAO.)
20 χρόνια μετά το 1971 ο Josue de Castro σε μια καινούργια έκδοση του βιβλίου του
επιβεβαίωσε ότι η κατάσταση της πείνας στον πλανήτη ήταν χειρότερη από ποτέ.
Αν και έχουν περάσει χρόνια αυτό το βιβλίο αξίζει να το διαβάσετε!
